Niet alleen in het Midden-Oosten, de Verenigde Staten en landen als Griekenland neemt de onzekerheid zienderogen toe. Onze samenleving staat aan de vooravond van een grote maatschappelijke kentering. Burgers over de hele wereld tonen hun onvrede en zelfs afkeer van het huidige financiële systeem. We leven in een tijd waarin iedereen bespeurt dat het goed mis is. Mede dankzij internet neemt de informatie over het failliet van het economisch systeem toe. Decennialang zijn we geknecht als moderne slaven. Produceren en consumeren leek onze enige levensbestemming. De menselijke waarden die horen bij ons geboorterecht hebben we geofferd aan de Goden van de ‘vrije markt’. Heeft de politiek dan geen adequaat antwoord? Ik ben van mening dat de huidige machthebbers en ook de burgers weten dat het een verloren zaak is, maar in een radeloze ontkenningsfase verkeren. Het huidige geldsysteem is onherstelbaar verloren. Niemand heeft echter de moed om het uit te spreken noch de moed te kiezen voor een wereldwijd herstel van de authentieke menselijke waarden zoals een gelijkwaardiger verdeling van werk, middelen, goederen en voedsel. Is dit een fatalistische doemgedachte? Nee, zie het als een kans een nieuwe bestemming te kiezen die volledig gericht dient te zijn op een gelukzaliger en menselijk bestaan voor iedereen. We hebben de kennis, technologie en menselijke daadkracht om alles te veranderen. Laten we een eind maken aan de wereld van de ‘have en have-nots’. De huidige politieke inzet lijkt alleen te zijn gericht op de redding van een systeem dat wereldwijd alleen maar verdeeldheid heeft gecreëerd. Hoeveel verderfelijkheid hebben we tot stand gebracht? Geld en macht hebben niet veel goeds gebracht of het nu om ideologische of financiële macht gaat. Hierbij is de politiek blind en doof geworden voor de hartenkreet van inmiddels honderdduizenden in de wereld. De schulden die de landen en de individuele burgers hebben, hebben zij louter aan de banken. Wie zijn de banken? Kennen de banken een democratisch principe? Zijn banken aanspreekbaar? De antwoorden hierop zijn eenvoudig. Het is een systeem waar we met z’n allen verantwoordelijk voor zijn en dat we samen kunnen en moeten veranderen. Het langer in stand houden van het systeem van schuld en schuldenaar leidt ons onherroepelijk naar de afgrond. De politiek, zowel internationaal als nationaal, jongleert met de menselijke waarden. Het in de lucht houden van zoveel ballen is een onmogelijkheid. Beschavingszaken als zorg, cultuur, bibliotheken, natuurbehoud, kinderopvang en onderwijs laten de politieke jongleurs achteloos op de grond vallen. Of zouden we een gelijke verdeling van alles wat we samen kunnen maken en produceren, de menselijke en sociale waarden in de lucht moeten houden? Aan het heers-en-verdeel-systeem zou een einde moeten komen. Wat we nu nodig hebben zijn vooral wijze mensen die zich richten op het in balans brengen van de scheefgroei die is ontstaan door een systeem waarvan we jarenlang dachten dat we er ‘beter’ van zouden worden. Het tegendeel is aan de orde. Als Steve Jobs, de man achter Apple, sterft staat de wereld op z’n kop. Over de dood van tienduizenden mensen in het Midden-Oosten, de ontelbare hongerdoden,de miljoenen daklozen in de Verenigde Staten en zelfs voor de mensen in onze eigen buurt die in ontkende armoede leven halen we de schouders op. De mensheid is ziek en is het eindelijk zat. Bestaat er nog zoiets als medemenselijkheid en menselijke waardigheid? Bent U bereidt deze mee te herstellen?
(gepubliceerd als Opinieartikel in Dagblad De Limburger op 26 oktober 2011)
