DIEP DAAN: juli 2012

donderdag 19 juli 2012

gehuld in breekbaar vlies

rust kwetsbaarheid

geruisloos wachtend, slapend

ademloos en doofstom

in blindheid vol vertrouwen

wachtend op ontwaken

verwachtingsvol gevulde kracht

in omkeerbare broosheid

verlangend naar geboorte

zonder reden, zonder doel

naar aards verlangend

wachtend op de vonk

die hemel en aarde

in werveling verblindt

tot een en heel samenzijn

Het was zo’n dag, misschien wel de enige dag dit jaar

Dat de zo gewenste zon niet enkel de wolken liet verdwijnen

Maar ook met haar verzengende hitte

Mijn liefde voor haar, maar ook het laatste graantje hoop achterliet

Als een zwartgeblakerde vlek op dorre aarde