De mensen om je heen
Willen niet begrijpen
Ze regelen eerst en vooral
hun menselijke kwesties
Dragen je niet mee
In hun waan van de dag
Wat zij van je willen
Slaat bij jou versplinterd in
Wat jij zou willen
Dringt ook bij hen niet binnen
Jouw golven zijn gesneden
Met een mes van vuur
Elke dag, elk uur
Verzet jij bergen onbegrip
Jij, mijn liefste kind
Behoort ook de aarde toe
Ook jij zal groeien
Waar levens groeien
Ik bezing de puurheid
Van je jeugd
De traagheid van je tijd
In snelle wenteling gedraaid
Als je met blauwe vleugels vliegt
Zonder overgang laat gaan
Wat gaande is
Jij, mijn liefste kind
Als ik de lente moest beschrijven
In traagheid en in tijd
Dan kijk ik in je ogen
En zie je vruchtbaarheid
Waar taal nog teken
Van waarde zijn
het is bereidwilligheid
je te kennen
en te zien wie je bent
...mijn liefste kind
© daan prevoo 3 april 2012
Mooi gescheven door een liefdevolle vader !
BeantwoordenVerwijderenxxx Mirjam.