Als je je handen omdraait en de handpalmen bestudeert ontdek je een lijnenspel aan de binnenzijde van beide handen. Veel mensen hebben wel een gehoord van de ‘levenslijn’, vaak de langste lijn in een hand die symbool staat voor de weg die je in het aardse bestaan gaat afleggen. Maar er zijn meer lijnen. Met enig voorstellingsvermogen kun je in beide palmen een letter ontdekken. Deze letter is in beide handen hetzelfde. In veruit de meeste handpalmen schuilt de letter ‘M’. Het lijnenspel is als een spiegelbeeld van beide handen. Beiden vormen dus de letters ‘M.M.’
schilderij Saint Jerome van Carravagio
Ooit gaf iemand me eens uitleg over dit lijnenspel en vertelde mij dat deze twee letters staan voor de Latijnse woorden ‘memento mori’ oftewel ‘Gedenk te sterven’. Een mooie metafoor. Want als er iets is dat mensen onafwendbaar met elkaar gemeen hebben dan is het de dood, de sterfelijkheid. Vaak vergeten mensen wel eens dat ze ‘slechts’ een mens onder de mensen zijn. De boodschap die je dus je hele leven in de binnenkant van je handpalmen meedraagt kan van wezenlijk belang zijn voor het zelfbeeld en het handelen. Het is aardig om eens bij deze gedachte stil te staan. Mensen die zich verheven voelen boven anderen wijs ik wel eens op deze lichaamstaal. Eigenlijk zijn er twee momenten die mensen onlosmakelijk met elkaar verbinden. Het eerste moment is de geboorte. We komen ten slotte allen voort uit de moederschoot, naakt zonder iets, puur en onschuldig. Het tweede moment is als we het Aardse verlaten. En dat moment is tenslotte ook naakt, al het materiële is van geen enkel belang meer en is net zo vergankelijk als je lichaam dat op het moment van sterven nutteloos blijkt. Hier dient zich echter een wezenlijk verschil aan. Ben je als mens op dat stervensmoment ook nog puur en onschuldig? Er zijn vele theorieën en zelfs ervaringen die het moment van sterven beschrijven als het moment dat je leven en je ziel wordt gewogen. Sommigen met een bijna dood ervaring omschrijven dat zich op zo’n moment het leven zich als een film afspeelt en niet alleen de beelden voorbij flitsen maar ook het bijbehorende gevoel. Zowel in het Christelijke, Joodse als Islamitische geloof speelt Aartsengel Michael een belangrijke rol en staat vaak afgebeeld met een zwaard of lans en een weegschaal. Deze wordt gebruikt om je onschuld te wegen om uiteindelijk toegang tot de hemel te krijgen. Het gaat er niet om wat je hebt gedaan maar hoe en met welk doel. Een goed leven verdient iedereen. De wijze waarop je tussen aankomst en vertrek handelt is van groter belang dan de mate waarop je succesvol bent. Dit wordt in hedendaagse termen te vaak afgemeten aan de hoogte van je bankrekening of vergaard bezit. Zit daar een wezenlijke waarde aan ? Of hecht je waarde aan de wijze waarop je handelt? Verkies je onzelfzuchtig handelen boven opportunisme, hecht je waarde aan rechtvaardigheid of oordeel je uit eigenbelang, ben je echt in staat anderen te helpen of help je alleen als er iets voor jezelf aan vastzit? Het is de moeite waard om er over te denken wat en wie je wilt zijn. Wat je voor anderen kunt betekenen? Misschien dat dit helpt Memento, homo, quia pulvis es et in pulverem revertis ; Bedenk, mens, dat je stof bent en tot stof zult wederkeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten