In warre verwarming
Ik liep door het hof van Nursia
Gewekt door ontsluitend groen
naar groeiend licht
Een prachtige voorjaarzon
Likte mijn gezicht en verkrampte corps
Dat al zo lang niet meer verwarmd was
Wat verlangde ik…
Naar deze hernieuwde ontmoeting
een brandende zuivering
Die zich oneindig leek te rekken
Tot warm dit weerzien in hartverwarring
En in de herkenning
Weer ondergaand
mijn schaduw steeds verder wierp
totdat er niets meer van me over was
D.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten