Voor alle vaders en moeders van de kinderen uit Lommel en Heverlee, het geboortedorp van mijn moeder
porseleinen tranen
Van klei en aarde,
ik zag wel achtentwintig
porseleinen tranen naast elkaar
op de vloer gelegd
ze zei:
'ik, weet het ook niet meer,
het gaat maar door,
misschien als ik de naam
van mijn kind zeg
of tot honderd tel...
misschien, dacht ik,
verdriet valt niet te rangschikken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten